Błahodarim Tia, Hospodi Boże nasz, o wsiech błahodiejanijach Twoich,
jaże od pierwoho wozrasta do nastojaszczaho, w nas niedostojnych
bywszych, o ich że wiemy i nie wiemy, o jawlennych i nie jawlennych,
jaże diełom bywszych i słowom.
Wozlubiwyj nas, jakoże i Jedinorodnoho Twojeho Syna o nas dati
izwoliwyj. Spodobi i nas dostojny byti Twojeja lubwie. Dażd’ słowom
Twoim mudrost’ i strachom Twoim wdochni krepost’ od Twojeja siły. I
aszcze czto chotiaszcze ili nie chotiaszcze sohreszichom – prosti i nie
wmieni i sochrani duszu naszu swiatu i przedstawi ju Twojemu Prestołu,
sowiest’ imuszczu czistu, i koniec dostoin czełowiekolubija Twojeho. I
pomiani, Hospodi, wsiech prizywajuszczych Imia Twoje wo istinie.
Pomiani wsiech, błaha ili soprotiwnaja nam chotiaszczich, wsi bo
czełowiecy jesmy i wsuje wsiak człowiek. Tiemże molimsia, Tiebie
Hospodi, podażd’ nam Twojeho błahoutrobija wieliju miłost’.
|